Slowa: Franciszek Karpinski
1. Bog sie rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosow obnazony!
Ogien krzepnie, blask ciemnieje,
ma granice Nieskonczony;
wzgardzony okryty chwala,
smiertelny Krol nad wiekami!
А Slowo Cialem sie stalo
i mieszkalo miedzy nami.
2. Coz masz, niebo, nad ziemiany?
Bog porzucil szczescie swoje,
wszedl miedzy lud ukochany
dzielac z nim trudy i znoje.
Niemalo cierpial, niemalo,
zesmy byli winni sami.
А Slowo Cialem sie stalo
i mieszkalo miedzy nami.
3. W nedznej szopie urodzony,
zlob Mu za kolebke dano!
Coz jest, czym byl otoczony?
Bydlo, pasterze i siano.
Ubodzy, was to spotkalo
witac Gо przed bogaczami!
А Slowo Cialem sie stalo
i mieszkalo miedzy nami.
4. Potem i krole widziani
cisna sie miedzy prostota,
niosac dary Panu w dani:
mirre, kadzidlo i zloto.
Bostwo to razem zmieszalo
z wiesniaczymi ofiarami.
А Slowo Cialem sie stalo
i mieszkalo miedzy nami.
5. Podnies reke, Boze Dziecie,
blogoslaw Ojczyzne mila,
w dobrych radach, w dobrym bycie
wspieraj jej sile swa sila.
Dom nasz i majetnosc cala,
i wszystkie wioski z miastami.
А Slowo Cialem sie stalo
i mieszkalo miedzy nami.
Dom nasz i majetnosc cala,
i wszystkie wioski z miastami.
А Slowo Cialem sie stalo
i mieszkalo miedzy nami.
Autorem tekstu koledy Bog sie rodzi jest Franciszek Karpinski (1741—1825), poeta, przedstawiciel sentymentalizmu. Tworzyl liryki milosne (m.in. Laura i Filon), sielanki, elegie, а takze teksty piesni religijnych, wsrod nich popularna do dnia dzisiejszego piesn Kiedy ranne wstaja zorze.
Melodia tej koledy, utrzymana w rytmie poloneza, powstala w XVIII wieku. Nieznany jest jej tworca. Najstarszy jej zapis pochodzi z przelomu XVIII i XIX wieku.
Maria Wacholc. Spiewnik polski. Wydanie I. Krakow 2002, Oficyna Wydawnicza «Impuls».