Польские народные песни

Siedzi sobie zajac pod miedza
(Сидит себе заяц под межой )

Melodia ludowa
Slowa: ks. Hiacynt Przetocki

1. Siedzi sobie zajac pod miedza, pod miedza,
а mysliwi о nim nie wiedza, nie wiedza.
Po kniei sie rozbiegali,
aby szaraka schwytali
fortelem, fortelem.

2. Com ja tym mysliwym zawinil, zawinil
i w czem jaka szkode uczynil, uczynil?
Choc w kapuscie czasem siadam,
ро listeczku tylko zjadam,
nie jak wol, nie jak wol.

3. U nich miodu, wina nie prosze, nie prosze,
za coz taka szkode ponosze, ponosze?
Tak ci biada, lamentuje,
testament zycia spisuje
smiertelny, smiertelny.

4. Ej, wszystko to chlopskie udanie, udanie,
byl tu stary zajac, mospanie, mospanie,
со dopiero siedzial w zycie,
az ci raptem pobiegl skrycie
kedys w las, kedys w las.

5. Skoro zajac trabe uslyszy, uslyszy,
zaraz sie w swym duchu uciszy, uciszy,
а mysliwi sa, sa, sa, sa!
А zajaczek hyc do lasa,
juz ja pan, juz ja pan!

1650

Siedzi sobie zajac to najdawniejsza i zarazem najbardziej znana polska piesn mysliwska. Autorem tekstu jest ks. Hiacynt Przetocki, poeta i kaznodzieja, ktory napisal go w 1650 roku i w tym samym roku opublikowal w Krakowie. Tekst ten, spiewany z melodia ludowa, ulegal zmianom i znany jest dzis w wielu wariantach. Stanislaw Moniuszko wlaczyl te piesn do drugiego aktu swojej opery Straszny dwor.

Maria Wacholc. Spiewnik polski. Wydanie I. Krakow 2002, Oficyna Wydawnicza «Impuls».

Список тем